හිත්වත්කම් වල නොදැනම තැනකදි
අපි අපෙ හිත්වල ලැගුම් අරන්...
නුඹත් මගේ ලඟ ඇවටී දැවටී
ගතකල හැටි ඒ සොඳුරු දවස්...
හෙමින් හෙමින් අමතක කරල දාල
රජකම අරගෙන යන්න ගිහින්...
ඇත්තමයි නුඹ හිටියනම් මම ලඟ
නුඹ රැජිනක්, මම රජෙක්...
රාජ්යයක් නැතුව උනත්
හිත්වල සංතෝශය එක්ක...
ලං වෙන්න තිබුන, බාධක නොතිබුනා නම්...
බාධක බිඳල එද්දි නුඹ ගිහින්...
මං හිතනව තාමත් නුඹ රැජිණක්...
වෙන රාජ්යයක, වෙන රජෙකුගේ..
එතකොට මම...?