හිනැහෙන්න හැදුවාට
කඳුළු බිඳු අතරින්ම
දන්නවා අහිමි බැව්
හැමදාට නුඹව මට
සතුටු කරවන්ට නුඹ
දොඩමළුයි නුඹ සමඟ
කඳුළු සඟවලා තනිව
මගේ නෙතු කෙලවරක
එහෙත් නුඹෙ වදන් තව
පෙම්බරයි මා එක්ක
බිඳෙයි සිතෙ වීරියම
යලිත් පෙම් බඳියි මම
නුඹේ ඔය සිනාවට
කිව්වෙ නුඹෙ මුව නේද
අහිමි බැව් අපි අපට
දැන් මෙහෙම ඇයි ආයේ
ලංවෙන්නේ නුඹ මටම
අහන්නට තියෙනවා
මගේ සත පතුලේම
නුඹෙන් මේ වචන ටික
තවම මට ආදරේද
No comments:
Post a Comment