පොතේ පිටු අස්සේ
නුඹේ රුව දැක්කේ
කොහොම මම ඉන්නේ
නුඹ තාම නෑනේ
හිතේ මුළු අස්සේ
දැනුම හැංගෙන්නේ
නුඹ පිරිල අස්සේ
උන්ට ඉඩ නෑනේ
කවදාද ආයේ
මා නුඹ දකින්නේ
නැහැනේ මම දන්නේ
නුඹ ගිහින් නේ
ඒ කාලේ වාගේ
මම ලඟට එන්නේ
නැත්තේ ආදරියේ
තරහෙන්ම වාගේ
තනිවෙලා ඉන්නේ
තනිය පුරුදුයිනේ
ගෙවනවා ජීවේ
මැරෙනකන් මතකේ
No comments:
Post a Comment