මතු මතකෙන්.....

කවි ලිව්වේ මතකෙට නුඹ එන හින්දා
හිත හැදුවේ නුඹ මට හිමි නැති හින්දා
දුර යන්නේ ආදරෙ මම වැඩි හින්දා
කවදාවත්ම නුඹ මට නොලැබෙන හින්දා

මිතුරෙකු විලස නුඹ අමතන හැම වේලේ
දුක් ගින්නක් ඇවිලෙනවා හිත පතුලේ
ලංවී ඉඳන් ආදරේ කල ඒ කාලේ
සිහි වෙනවා නුඹ මා හැර ගිය තාලේ

ලස්සන තැනෙක ඉන්නට අප පැතුවාට
දුර යන නුඹට සමුදෙන්නට හිතුවාට
උණුසුම් වෙන්න තුරුලට මා නැතුවාට
ලැබදෙයි නුඹට රජසැප මා නැතුවාට

උරහිස මගේ නුඹ හිස කොයිදැයි සෙව්වා
නෙතු මාගේ නුඹ නෙතු කොහිදැයි සෙව්වා
සිත මාගේ නුඹ සිත කොයිදැයි සෙව්වා
තනිකම මගේ නුඹ තනිවම දැයි සෙව්වා

මතු දවසක් උදෙසා....

ලස්සන තැනෙක පොඩි නිවසක් හදාගෙන
කුඹුරෙන් ලැබුණු සහලින් බත උයාගෙන
දරුවන් දෙදෙන නිදි පැදුරේ තියාගෙන
නුඹ ඉන්නේ මම එනතුරු බලාගෙන

උපාධි ගන්න හිතද්දී.......

කැම්පස් පටන් ගන්නේවත් නැති හින්දා
ජීවිතෙ ගෙවිල නිකරුනේ යන ඒ හින්දා
තැන තැන දුවන හිත එකතැනකට කැන්දා
ඉගෙන ගන්න මට මෙහි බෑ නුඹ හන්දා

කළුවර තැනෙක ඉඳගෙන හඳ එලිය යට
සෙලවෙන හිතත් තැබුවා රන් විමන යට
පොත්වල තියෙන පාඩම් සැඟවිලා හෙට
හිත දුවනවා හොයලා රැකියාවකට

අම්මේ තාත්තේ ගතකල ඒ කාලේ
පාස්වෙන්න විතරයි පාඩමක් කලේ
හැකියාවන් සඟවල මගෙ හිත පතුලේ
උපාධියම ගන්නයි උත්සාහ කලේ

මාස තුනයි තව දෙසතියකින් ඔන්න
නිවාඩුවට අරුතක් කැටි කර ගන්න
ගෙවුන වසරෙ පාඩම් මතකෙට ගන්න
හිත දෙන්නෑ ඊලග වසරට යන්න

කඳුළු පිරුණු දෙනෙතින් නුඹ බලන කොට
ඉරී වැටෙන ඇඳුම් කෑලි දකින කොට
වහලෙන් වැටෙන වැහිපොද බිම තෙමන කොට
කැම්පස් යන්නෙ කොහොමද දුක් විඳින කොට

අවුරුදු තුනක් වෙනුවෙන් නුඹ ගත්තු ණය
සියල්ල අවසන්ය ඉතිරිය මගෙ පණය
ඉරුණු කමීසය කලිසම පරණය
මොනව කරන්නද මට උරුම මරණය

රිදුම් දෙන හිතට

අමතකව නැති මතක ගොන්නක් අගුළු දාලා යටි ........... හිතේ
මතකයේ ගිනි නිවෙන්නට මම අඟුරු දාලා උඩු ............. හිතේ
දැවෙන ගින්නක් නිවන්නට වෙර දැරුව හින්දා පෙම් ..... හිතේ
තවම රිදෙනා කැලැල් නම් ඇත පිලිස්සී ගිය මගෙ ......... හිතේ

ඔයා ලඟ

හිතේ තනිවුන පෙමක් මැදිකල
ආදරේ මුල් පිටු තුනේ
නුඹේ නම ඇති මගේ නම නැති
තැනක් තිබුණා අන්තිමේ
හිතේ ලඟ ඇති මගේ ලඟ නැති
නුඹේ හදවත නැවතුනේ
ආදරේ නැති ජීවිතේ ඇති
කෙනෙකු ලඟ ඇති මහමඟේ